WAWRZYN SZLACHETNY
Na zewnątrz jednak może przebywać tylko od wiosny do jesieni, ponieważ
choć znosi krótkotrwałe spadki temperatury poniżej 0 st. C (nawet do -10
st. C), to dłuższe okresy mrozu są powodują jego zamieranie. Przed zimą
drzewko laurowe należy przenieść do pomieszczenia zabezpieczonego przed
mrozem.
Do dobrego wzrostu drzewko laurowe potrzebuje stanowiska słonecznego i ciepłego, dobrze osłoniętego od wiatru. Ziemia do uprawy wawrzynu powinna być żyzna i przepuszczalna, można sadzić roślinę w gotowej uniwersalnej ziemi ogrodniczej dostępnej w sklepach. Doniczka, w której uprawiamy roślinę nie powinna być zbyt duża (laur lepiej rośnie w „przyciasnym” pojemniku).
Wiosną i latem roślinę należy podlewać umiarkowanie, nie dopuszczając do przesuszenia podłoża. Jesienią nawadnianie należy ograniczyć (w ten sposób przygotowujemy roślinę do zimowego spoczynku).
Ponieważ laur potrzebuje dużej wilgotności powietrza, pożądanym zabiegiem pielęgnacyjnym jest codzienne zraszanie rośliny.
Możemy ją rozmnażać przez sadzonki pędowe, pobierane z rośliny matecznej wiosną i ukorzeniane w wilgotnym piasku pod przykryciem.
Drzewko laurowe może być atakowane przez miseczniki lub tarczniki. Jeśli w celu zwalczania szkodników zastosujemy chemiczne środki ochrony roślin, liście laurowe nie nadają się do przygotowywania potraw.
Jesienią drzewko laurowe należy przenieść do widnego pomieszczenia, w którym temperatura wynosi 4–10 st. C. Pod koniec okresu przechowywania drzewko laurowe warto przyciąć, roślina dobrze znosi cięcie.
Liście drzewka laurowego (świeże lub suszone) to popularna przyprawa dodawana do wielu potraw gotowanych i pieczonych - nadaje im szczególny smak. Liście zawierają m.in. substancje gorzkie i olejki eteryczne, ułatwiają trawienie i łagodzą wzdęcia. Liście drzewka laurowego odstraszają szkodniki spożywcze.
Do dobrego wzrostu drzewko laurowe potrzebuje stanowiska słonecznego i ciepłego, dobrze osłoniętego od wiatru. Ziemia do uprawy wawrzynu powinna być żyzna i przepuszczalna, można sadzić roślinę w gotowej uniwersalnej ziemi ogrodniczej dostępnej w sklepach. Doniczka, w której uprawiamy roślinę nie powinna być zbyt duża (laur lepiej rośnie w „przyciasnym” pojemniku).
Wiosną i latem roślinę należy podlewać umiarkowanie, nie dopuszczając do przesuszenia podłoża. Jesienią nawadnianie należy ograniczyć (w ten sposób przygotowujemy roślinę do zimowego spoczynku).
Ponieważ laur potrzebuje dużej wilgotności powietrza, pożądanym zabiegiem pielęgnacyjnym jest codzienne zraszanie rośliny.
Możemy ją rozmnażać przez sadzonki pędowe, pobierane z rośliny matecznej wiosną i ukorzeniane w wilgotnym piasku pod przykryciem.
Drzewko laurowe może być atakowane przez miseczniki lub tarczniki. Jeśli w celu zwalczania szkodników zastosujemy chemiczne środki ochrony roślin, liście laurowe nie nadają się do przygotowywania potraw.
Jesienią drzewko laurowe należy przenieść do widnego pomieszczenia, w którym temperatura wynosi 4–10 st. C. Pod koniec okresu przechowywania drzewko laurowe warto przyciąć, roślina dobrze znosi cięcie.
Liście drzewka laurowego (świeże lub suszone) to popularna przyprawa dodawana do wielu potraw gotowanych i pieczonych - nadaje im szczególny smak. Liście zawierają m.in. substancje gorzkie i olejki eteryczne, ułatwiają trawienie i łagodzą wzdęcia. Liście drzewka laurowego odstraszają szkodniki spożywcze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz